سیاه‌مجد

سیاه مجد، در اساطیر ایرانی نام مرد سیاهپوستی است که مأوی و جایگاه او، اغلب در پشت مسجدها می‌باشد. وی چهره‌ای مخوف دارد، امّا به کسی آزاری نمی‌رساند و تنها مردم را می‌ترساند.

سیاه مجد اغلب در حالی دیده می‌شود که مشغول قضای حاجت است.

افسانه های ایرانی [شیشک در بین مردم خراسان]

شیشک کیست ؟

اهالی خراسان از قدیم به این باور اند که شیشک از جمله اشباهی است که بنام های مادرآل، آل مستی و مرد آزمای نیز یاد می شود و شیشک به اصطلاح جگر خور می باشد و این اعتقاد موجود است که بخصوص برای اطفال نوزاد و زن زچه خیلی علاقمند بوده و هر گاه بتواند به آنان آسیب می رساند.

گفته می شود شیشک دارای چشم های کش شده و خون آلود و مو های خیلی دراز است و از او بوی بد می آید همچنان شیشک لباس سفید و یا سیاه می پوشد و معمولاً در ویرانه ها بسر می برد.

در ادبیات دری و افسانه ها و قصه های فلکلور از شیشک به عنوان یک هیولا یاد شده که توجه خورد سالان را به خود جلب نموده و سبب ترس و دلهره آنها می گردد به همین قسم
در مورد شیشک نزد عوام قصه ها و روایت های بیشماری وجود دارد که از گذشته گان شان شنیده و یا عدهء هم خود شان با شیشک سرخورده اند.همچنین این باور در نقاطی از افغانستان نیز وجود داره.

این نوع روایت ها ریشه در فرهنگ بومی ما دارد.

منبع :adr-naline.ml