خانواده گریگز
اتفاقی غیرمعمول در حال وقوع بود، جا به جایی و مرتب شدن خود به خود لوازم منزل، بوهای نامطبوع، صداهای عجیب و غریب و . . . . در آگوست ۱۹۹۲ خانواده گریگز دو ماه بود که به خانه ای در پورت اسموت انگلستان نقل مکان کرده بودند . ساختمان دارای دو اطاق در بالا و دو اطاق در پایین بود. به نظر می رسید که مرکز این سر و صداها، یکی از اطاق های طبقه پایین باشد. تمام اعضای خانواده می ترسیدند که وارد آن شوند.
خانم گریگز با ناامیدی، یک کشیش و یک سایکیک (شخصی که دارای توانایی های فراروانی است) را برای بررسی آنچه که اتفاق می افتاد به منزل شان دعوت کرد. با ناباوری متوجه شدند که دلیل تمام این اتفاقات دختر جوان شان جاسمین است که توسط روح مستأجر قبلی تسخیر شده است.
صحت این فرضیه زمانی آشکار گردید که جاسمین ناگهان با لهجه و صدایی عجیب شروع به صحبت کرد. صدای او بدون آن که کنترلی بر آن داشته باشد، شبیه فردی بزرگسال بود. او به سؤالات مادرش مرتب با لهجه شمالی، پاسخ می داد.
برای بررسی بیشتر موضوع، دو مدیوم (واسطه ارتباط با ارواح) دعوت شدند، آنها شبح را مردی به نام «پرسی» شناسایی کردند که اهل شمال انگلستان بود. بر طبق گفته آن دو، جاسمین و پرسی دوستانی صمیمی شده بودند.
گرین معتقد است که این مورد نشان می دهد که چگونه نیروی ذهنی تحت تأثیر مشکلات ذهنی می تواند شبیه به پدیده های مافوق طبیعی بروز کند و با اغلب پدیده های فراروانی متعارف اشتباه گرفته شود. این نظریه هم چنین توسط متخصص پدیده های فراروانی ویلیام جی. رول(۳) آمریکائی تأیید گردید. او دریافت که از ۹۲ مورد حضور ارواح جنجال گر که فردی مرکزیت آن را دارد، چهار مورد، حملات صرعی بوده اند.
پس از مطالعه تحقیقی رول، گرین نیز پذیرفت که در بعضی از موارد ارواح جنجال گر ممکن است ناشی از صرع موقت بخشی از مغز باشد. در این شرایط، افراد از اختلال حافظه رنج می برند که می تواند از یک دقیقه تا نیم ساعت باشد. در طول این مدت مقداری از نیروهای مغز آزاد می شود که منجر به RSPK می شود. اما بر طبق یافته رول صرع درصد کوچکی از آن موارد را در برمی گیرد.
