آیا روح ها عکس می گیرند ؟!

در عکاس خانه های ارواح ، همه چیز بسیار عادی به نظر میرسید . مثل بیشتر عکاسخانه ها ، مشتری روی صندلی می نشست و با لبخندی بر لب به عکاسی که از پشت دوربین به او زل زده بود نگاه میکرد . همه چیز عادی به نظر میرسید جز یک چیز ؛ عکاس و مشتری در این عکاسخانه تنها نبودند و این موضوع وقتی مشخص می شد که عکس ها ظاهر می شدند چرا که در تصویر ظاهر شده ، کنار فردی که روی صندلی نشسته بود ، چهره ای روح مانند هم به چشم می خورد ؛ اصلا برای همین روح بود که مشتری تصمیم گرفته بود در برابر دوربین بنشیند و عکس بیندازد ! با این که این موضوع عجیب و باورنکردنی به نظر می رسد اما پدیده ای است که در دهه 1860 در آمریکا بسیار فراگیر شده بود . در این دهه آمریکایی های زیادی به عکاسخانه ارواح می رفتند تا در کنار روح مردگانشان عکس بیندازند . موضوعی که کم کم ، نظر محققان زیادی را به خودش جلب کرد ؛ اینکه آیا این عکاسخانه ها حقیقت داشتند یا این که رازی بزرگ پشت پرده این ماجرای باورنکردنی نهفته بود ؟!

بقیه در ادامه مطلب ...

  
بیشتر افرادی که در عکاسی سررشته دارند معتقدند که عکاسی از ارواح نتیجه تأثیر نوعی پرتوافشانی روی فیلم هایی است که به نور حساسیت دارند . اگر چه از نخستین روزهای آغاز صنعت عکاسی تغییرات بسیاری در این زمینه حاصل شده است اما چنین نتیجه ای هنوز هم تا به امروز وجود دارد . در قدیم یک عکاس برای این که بتواند تصویر مورد نظر خود را در چهار چوب قاب دوربین ثبت کند می بایست یک صفحه شیشه ای را با فیلمی از کلودیون که در نیترات نقره خیسانده شده بود می پوشاند . تا زمانی که این صفحه هنوز خشک نشده بود عکاس می بایست عکس خود را می گرفت . سال ها گذشت و با اختراع دوربین های عکاسی و فیلمبرداری پیشرفته تغییرات شگرفی در صنعت عکاسی به وجود آمد به گونه ای که در عکاسی شاخه های مختلفی خلق شد و اکنون هر عکاسی در زمینه مورد علاقه اش به فعالیت می پردازد . اما موضوعی که با گذشت سال های زیاد ذهن بسیاری از محققان و حتی دانشمندان را به خود مشغول کرده است عکاسی از ارواح است ؛ ماجرای عکاسانی که مدعی انجام این کار بودند همچنان پس از گذشت قرن ها به عنوان یکی از ماجراهای پیچیده و اسرار آمیز هنر عکاسی شناخته می شود . با این حال محققان به نتیجه رسیده اند که عکاسی ارواح نخستین بار کاملا به صورت تصادفی اتفاق افتاده آن هم زمانی بود که یک عکاس با ساخت تصاویر جعلی به این فکر افتاده که با چنین ادعایی می تواند ثروت هنگفتی به دست بیاورد .

نخستین عکاس ارواح

« ویلیام موملر » نخستین فردی بود که عکاسی از ارواح را پایه گذاری کرد . او تا پیش از اینکه یک عکاس ارواح شود ، به عنوان یک قلم زن و حکاک در جواهری برادران بیگلا در بوستون آمریکا کار می کرد . از آنجا که موملر به عکاسی علاقه داشت ، گاهی در اوقات بیکاری اش برای آتلیه ای به نام واشنگتن هم کار می کرد . اما ماجرای اولین عکسی که در آتلیه ارواح گرفته شد چه بود ؟

موملر در این باره مدعی شد که در سال 1860 در آتلیه از خودش عکسی گرفته و در تاریکخانه مشغول ظاهر کردن بود . او مدعی شد همان طور که به عکس خیره شده بود ناگهان متوجه شد تصویری به غیر از خودش در عکس نمایان شده ، خوب که دقیق شد در کمال ناباوری چهره دخترعمه اش را دید که 12 سال پیش از دنیا رفته بود و حالا در عکس موملر کنار او نشسته بود . به این ترتیب عکس موملر تبدیل به نخستین عکس ارواح شد . موملر بعد ها مدعی شد وقتی روی صندلی نشست لرزشی در دست راستش احساس کرد که انرژی زیادی از او گرفت !

به ادعای  موملر از آن زمان به بعد ، این موضوع آن قدر ذهن او را به خودش مشغول کرد که او تمام وقت خود را روی این کار گذاشت . هنگامی که مدعیان ارتباط با ارواح و عکاس های معروف آن زمان عکس موملر را دیدند و جمله « من این عکس را خودم از خودم گرفتم و هنگام عکاسی هیچ موجود زنده ای به غیر از من در اتاق نبود » را شنیدند ، عکاسی از ارواح تبدیل به یکی از دغدغه های آنها شد . طولی نکشید که سیل سفارش ها برای عکس گرفتن به دفتر موملر سرازیر شد . مردم از گوشه کنار آمریکا می آمدند تا موملر از آنها عکسی مشابه عکس خود بگیرد و او هم دو ساعت از روز را به این کار اختصاص میداد . در نتیجه خیلی زود موملر از کار خود استعفا داد تا تمام وقت خود را صرف عکاسی از ارواح کند .